Phrasal Verbs List

          Phrasal verbs are usually two-word phrases consisting of verb + adverb or verb + preposition. Think of them as you would any other English vocabulary. Study them as you come across them, rather than trying to memorize many at once. อ่านเพิ่มเติม

Phrasal verbs หรือ two-word verbs

          คือ การใช้คำกริยาที่ปกติแล้วมีความหมายอย่างหนึ่ง แต่ส่วนประกอบ เมื่อ verb+ preposition or particle มารวมกันเป็น Phrasal verbs แล้ว อาจจะทำให้เกิดความหมายใหม่ขึ้นมาซึ่งอาจจะไม่มีเค้าความหมายของคำกริยาเดิมเลย นิยมใช้กันมากในภาษาอังกฤษ.  อ่านเพิ่มเติม

PART OF SPEECH

คือ ส่วนที่ประกอบออกมาเป็นคำพูด ออกมาเป็นประโยค ซึ่งจะประกอบไปด้วยส่วนต่างๆ เปรียบเสมือนบ้านหลังหนึ่งที่ประกอบด้วยส่วนต่างๆ
เช่น รากฐาน ผนัง เพดาน หลังคา ประตู หรือหน้าต่าง เป็นต้น ซึ่งส่วนประกอบที่ประกอบขึ้นมาเป็นคำพูด มี 8 ชนิด

Part of Speech ประกอบด้วย

1. Noun – คำนาม

คือ คำที่ใช้เรียก ชื่อ คน สัตว์ วิ่งของ สถานที่ หรือเหตุการณ์ รวมถึงสิ่งที่เป็นนามธรรม (อารมณ์ ความรู้สึก ความคิด สถาวะ)

คน – เช่น ชื่อคน Gary (แกรี่), James (เจมส์), Peter (ปีเตอร์), David (เดวิด)

สัตว์ – เช่น elephant (ช้าง), dog (หมา), bird(นก), penguin (เพนกวิน)

สิ่งของ – เช่น boat (เรือ), house (บ้าน), car (รถยนต์), computer (คอมพิวเตอร์), book (หนังสือ)

สถานที่ – เช่น hospital (โรงพยาบาล), restaurant (ร้านอาหาร), police station (สถานีตำรวจ), school (โรงเรียน), train station(สถานีรถไฟ)

ความรู้สึก – เช่น love (ความรัก), loyalty (ความซื่อสัตย์), success (ความสำเร็จ), friendship (มิตรภาพ)

2. Pronoun – คำสรรพนาม

คือ คำที่ใช้แทนคำนาม เพื่อที่จะได้ไม่ต้องใช้คำนามนั้นซ้ำเวลาพูดถึงอีกในประโยคอื่นๆ มีทั้งอยู่ในรูป Subject (ประธาน) และ Object (กรรม)

Subject (ประธาน) : I, She, He, We, They, You, It

Object (กรรม) : me, her, him, us, them

3. Verb – คำกริยา

คือ การกระทำ หรือคำที่แสดงอาการทางกาย ทางใจ หรือบ่งบอกถึงทางสถาวะ

การกระทำ : run (วิ่ง), smell(ดม), eat (กิน), drunk (ดื่ม)

แสดงอาการทางใจ : feel (รู้สึก), think (คิด)

สภาวะ : have (มี), exist (มีอยู่)

4. Adverb – คำวิเศษณ์

คือ คำที่ใช้ขยายคำกริยา คำคุณศัพท์ คำวิเศษณ์ เพื่ออธิบายข้อมูลเพิ่มเติม ในเชิงความถี่ เวลา สถานที่ หรือกริยาอาการต่างๆ

Adverb of manner (คำวิเศษณ์ที่บอกในเรื่องการกระทำ) : slowly (ช้าๆ), quickly (รวดเร็ว)

Adverb of frequency (คำวิเศษณ์ที่บอกในเรื่องความถี่) : everyday (ทุกๆวัน), often (บ่อยๆ), sometimes (บางเวลา)

5. Adjective – คำคุณศัพท์

คือ คำที่วางไว้หน้าคำนาม หรือสรรพนามเพื่อขยายความเหล่านั้นในเชิงลักษณะ คุณภาพ ปริมาณ เป็นต้น

เช่น good (ดี), beautiful (สวย), young (หนุ่มสาว วัยรุ่น)


6. Preposition – คำบุพบท

คือ คำที่ใช้เชื่อคำนาม สรรพนาม หรือวลีเข้าด้วยกัน

เช่น in, inside, out, outside, above, under, on, to

7. Conjunction – คำสันธาน

คือ คำที่ใช้เชื่อมคำ (Words) กลุ่มคำ (Phases) หรือ ประโยค (Sentences) เข้าด้วยกัน

เช่น and, or, but, although (แม้ว่า), when (เมื่อ), after

8. Interjection – คำอุทาน

คือ คำที่ใช้เพื่อแสดงอารมณ์ ความรู้สึกของผู้พูดออกมา โดยมักจะใช้เครื่องหมายตกใจ ! (Exclamation mark)

เช่น Wow! (ว้าว), Great! (ดีเยี่ยม), Awesome! (สุดยอด)